Qalb l-Andes timraħ fejn l-imrieżaq
munqarek ikebbsu bid-dija.
Il-granit sħiħ jirfdek
meta ġwejnħek fuq l-arja ma jperpirx.

Bżieżaq imlewna tas-sapun il-flawt iżellaq.
Titriegħed il-qasba
u jpespes fix-xmara l-ħasur
bl-ilma ġieri.

Għajnejn b’elf faċċata bħan-nemel kelli
meta ħarist lejn il-werqa.
Intaxret quddiem wiċċi bħal arazzi
li fiha jbaqbaq
demm il-ħdura.

Id-demm
fih intensita`
ta’ xmux tal-kobalt
jinstaħqu ġo mehrież bla qisien.

Ħataf għabra
mill-mimmi t’għajnejn ix-xemx
Beethoven.

Taraġ mibni mis-sħab mixgħul mill-kwiekeb,
mewġa fuq mewġa,
telgħin ’il fuq ’il fuq.

Jiena d-deżert għatxan tal-Ariżona.
Bi nhar ħuġġieġa ta’ nirien imdendla.
fuq baħħ etern.

Il-lejla nheżheż ix-xafra ta’ sikkina
bejn snieni
u noħorġu niżfnu t-tango
taħt il-kordi tal-kwiekeb maqrusa
li jroxxu stalletti ta’ dmugħ.